Adrenaline stoot en eerste deukje

Terug van weg geweest…. Hier ben ik dan weer met een verhaal.
Afgelopen weekend stond voor ons een echte desert driving trip voor de deur. Ik moet zeggen dat we dat erg leuk, maar ook zeker spannend vonden. Tja, dat hebben we in Nederland immers nog nooit gedaan, dusss… We wisten eigenlijk niet zoveel, zeg maar niks. Het enige dat we wisten was dat we de woestijn in zouden gaan met Tjaco (dit keer zonder Marielle, die zat helaas in Nederland), Jasmijn en Sander en kids, en Clara en Guillaume met kind. Waar we heen gingen en met wie allemaal… geen idee? De volgende dag bleek dit de groep waar we mee zouden gaan, de andere twee stellen konden toch niet. Het was ook een beetje laatste moment afgesproken, dus niemand had zich echt goed voorbereid. Jeroen zat de avond van tevoren al de handleiding van de Jeep en het hele off-road boekje door te lezen om zich toch nog een beetje te kunnen voorbereiden. De Jeep heeft namelijk een bumper waar je aan de onderkant een gedeelte vanaf kan halen als je de woestijn in gaat. Dan is de auto hoger, das makkelijker schijnt. Maar ja, hoe dat dat moest? Geen idee.
Maar goed, volgende ochtend alle campingspullen bij elkaar geraapt, nog even snel naar de Carrefour gerend om BBQ-vlees en andere etenswaren te kopen. Ook hebben we daar benodigdheden voor het woestijn-rijden, zoals een schep, een sleepkabel en een apparaatje om je banden leeg te laten lopen, gekocht (het apparaat om je banden ook weer met lucht te vullen hadden we helaas over het hoofd gezien, dus das een tip voor volgende keer, gelukkig had iemand anders dat wel). Ja, wij hadden natuurlijk helemaal niets en wisten wij veel. Jeroen had net de avond daarvoor gelezen dat je toch echt een paar dingen moest hebben, dus vandaar. Bij thuiskomst uit de Carrefour heeft Jeroen de bumper eraf gesloopt (en boven in de slaapkamer gelegd want die hoefde natuurlijk niet mee). Hij kon meteen weer voor de tweede keer die dag onder de douche vanwege het heerlijke warme weertje.
Na douchen en inpakken op naar waar we hadden afgesproken. Daar aangekomen zag ik opeens dat de, zoals de mannen zeiden, bodemplaat van de auto aan één kant los was geraakt. Mmm dat begint lekker, nu al los en dat op vrijdagochtend, pfffff, dan is het bid tijd, dus kan je een garage wel vergeten. Touw heelt gelukkig alle wonden, dus daarna konden we toch gewoon op pad.
Jeroen was de gelukkige, hij mocht rijden. Tjaco zat bij ons achterin. Op naar de woestijn. Na ongeveer 20 minuten off-road, langs een hek te hebben gereden, keerden we om…. We zaten aan de verkeerde kant van het hek, haha! Dus nog eens 20 minuten terug om dan weer 20 minuten en zelfs nog langer aan de andere kant van het hek te rijden. Nog even gestopt omdat er politie stond aan de andere kant en allemaal auto’s. Bleek dat er ook Nederlanders bij waren. Ze waren met 3 auto’s waarvan er één nu al over de kop gegaan was (hoe je dat daar voor elkaar krijgt??). Ze hadden olie nodig om terug te kunnen, aangezien de aanwezige olie in de auto blijkbaar weg was gelopen. Wij hadden natuurlijk geen olie bij ons en iemand van ons zei: “ik zou maar een heel diep gaan graven, misschien kom je nog wat tegen”. Hier konden ze toch wel even om lachen gelukkig. We hebben de schade aan de auto bekeken en zijn toen, toch wat rustiger, doorgereden.
Verderop hebben we de lucht voor een gedeelte uit onze banden laten lopen (dan heb je meer grip in het losse zand) en nu kon het avontuur dan echt beginnen. Met enige spanning op de gezichten de duinen in. Wow…. Dit waren wel erg heftige duinen voor beginners zoals wij. Gelukkig waren we met drie auto’s waarvan er één het vaker had gedaan en er ook erg goed in was. Nou… eerste bergje…. En de middelste auto zat vast, haha! Dat werd uitgraven, zweten en graven en nog meer zweten. Toen toch maar de sleepkabel erbij en de auto eruit getrokken. Wat een beleving zeg! Daarna moesten wij dus nog door dat omgepoelde, dus diepe zand, haha! Helaas… dat is ons niet in één keer gelukt. Nog meer graven en zweten dus voor de mannen. Ja sorry heren, maar iemand moet toch de foto’s maken? Dat waren ze uiteindelijk dan toch wel met me eens. Trouwens ik had het ook erg warm hoor! Het was immers 39 graden, nou dan ben je een goeie als je dan niet zweet. Dusss… weer verder. Heuveltje, nou ja heuvel op en…… jammerrrr net te weinig gas gegeven waardoor we dus bovenop de heuvel weer vast zaten haha! Hadden we weer een klein rukje nodig om ervan af te kunnen. Ik vertel nu dus wanneer wij vastzaten, maar we zaten zo allemaal wel een paar keer vast hoor! Lag zeker niet aan onze bestuurder! Jeroen heeft het fantastisch gedaan en het ging ook steeds beter. De volgende dag hebben wij zelfs helemaal niet vast gezeten! Petje af! Ik moet zeggen dat het toch echt best wel eng is als je een berg op crosst en zoveel gas moet geven. De auto zwiebert dan zo’n beetje alle kanten op naar boven. Je moet dan net op het juiste moment je gas loslaten, anders knal je meteen door naar beneden en das eng…. of zit je vast of haal je het niet en moet je weer helemaal achteruit terug om het opnieuw te proberen. Maar hoe vaker je dat doet, des te losser en dieper het zand wordt en des te eerder je dus vastzit.
Rond een uurtje 6 had iedereen wel genoeg zweet en zand overal zitten en zijn we gestopt om onze tent op de zetten en de BBQ te installeren. Dat is dus echt heel gaaf! Gewoon waar je wil, niemand om je heen, alleen de stilte (als er tenminste even geen kids praatten). Het werd daarna al snel donker en dan ook echt donker. Je ziet dan dus echt niets meer. Dus snel maar weer een kampvuurtje aan en de BBQ. Wat een leven zeg! Uurtje of 12 lekker gaan slapen na deze enorme enerverende dag! We stonden eigenlijk nog helemaal stijf van de adrenaline (spoot bijna onze oren uit denk ik haha), maar toch ook tegelijkertijd erg moe van alle mooie indrukken. Dit keer geen flapperende tent, maar alleen de stilte om je heen. Heerlijk geslapen dus…. Tot een uurtje of 5 ikke dan. Toen werd ik wakker deed mijn ogen een klein beetje open en zag opeens licht, het werd alsmaar sterker. Het leek wel een philips wake-up light! Ik keek eens goed en dacht: “ow, we hebben de lamp aangelaten in de tent”. Er was echter geen lamp te zien. Het werd licht denk ik…. Maar dan dus echt heel snel, in één minuut. Echt heel gaaf. Maar ja, het was wel pas 5 uur. Dus toch nog maar even slapen… mmm uurtje later begon het eerste kind te huilen. Helaas, over met de rust. Opstaan! In dit geval helemaal niet erg, want het werd enorm snel warmer. Nu konden we met zijn allen boven op een duin even heerlijk genieten van een opkomende zon. Wat een enorm mooie ervaring zeg! En dat landschap, zo mooi! Nooit gedacht dat ik dat zou zeggen, ik hoefde nooit de woestijn in, alleen maar zand dacht ik. Snel ontbijten, tent inpakken en om kwart voor 8 zaten we al weer gepakt en al in de auto.
Die dag heb ik zelf ook een stuk gereden! Echt zo gaaf, haha! En het ging nog goed ook, maar ja ik had natuurlijk alle tips al van de vorige dag, dus dan gaat het een stuk makkelijker. Op een geveven moment kwamen we nog door een stuk rots woestijn en toen door naar huis.
Bij Sander en Jasmijn in de straat aangekomen reed er een auto bij ons achterop. Wat een oen zeg! Hij bleek te hard te hebben gereden en zat tegen onze bumper. Wij reden namelijk stapvoets omdat we er bijna waren. Hij zat dus duidelijk te slapen en remde heel hard, waardoor zijn auto bijna onder die van ons dook. Die zag eruit die auto van hem, helemaal opgevouwen haha! En wij hadden gelukkig alleen een paar kleine krasjes en deukjes. Hebben we echt hele rare dingen gedaan het hele weekend, zonder ook maar een krasje op de auto te maken, rijdt er bijna thuis iemand op je auto! Niet leuk! Dussss, de eerste deuk is een feit! Politie gebeld, die kwamen gelukkig vrij snel. Wij kregen gelukkig een groen papier (in het arabisch ingevuld, dus geen idee wat er op staat), die man een rood papier. We kunnen dus blijkbaar gewoon naar de garage met dat groene papier en de verzekering betaalt (dat hopen we nog steeds). Je weet hier nooit wat er gebeurt, dus moet je altijd meteen de politie bellen. Als je pech hebt en het is een emiratie, een local dus, krijg je waarschijnlijk gewoon het rode papier, ook al is het niet jouw schuld. Nou ja we zien het wel. In ieder geval een enorm leuk en spannend weekend gehad, zeker voor herhaling vatbaar! Dan moeten Jeroen en ik denk ik wel vechten wie er achter het stuur mag, haha!
Zo dit was het wel, erg lang geworden, maar ja, was ook een leuke ervaring die ik met jullie wilde delen. Groeten en tot de volgende keer.