The day after……

Wat we in Nederland hebben als het een keertje hevig sneeuwt, hebben we hier in Dubai als het een keer hevig regent.
Oftewel…. heel Nederland op zijn kop als het sneeuwt met meteen sneeuw-alarm en iedereen die verzocht wordt vooral thuis te blijven en niet de weg op te gaan, spoorwegen plat, mensen vast en dergelijke. Dat soort van alarm kennen ze hier dus niet. Dat heel Dubai op zijn kop staat als het een keer regent is ons wel weer duidelijk geworden.
Gisterenavond was het dan ook wel heel heftig. Ik heb zelfs in een hagelbui buiten gerend.
Ik was gisteren met 8 meiden lekker gezellig uit eten bij de Burj Dubai (de hoogste toren van de wereld, bijna 800 meter, die nu eindelijk bijna af is). Gezellig gegeten bij een Italiaans restaurant en daarna wilden we nog naar een nieuwe bar op de 64ste verdieping van het Adress Hotel.
Goed, wij keken al naar buiten en zagen dat het best hard regende en we hadden al enkele flinke bliksemflitsen gezien, die overigens de Burj Dubai erg mooi oplichtten. Mmm is het wel verstandig om met dit weer zo hoog in een bar te gaan zitten? Ach ja… dat is mooi met dat onweer zei iemand. De wil om op onze avond uit toch nog naar die leuke nieuwe bar te gaan was dus te groot om ons te laten tegenhouden door de regen. Wij Nederlandse meiden zijn toch ook wel een beetje gewend aan die regen? De eerste uitdaging was om aan de overkant van de fontein te komen, naar de Dubai Mall, een net geopende supergrote Mall. Gelukkig was er een bruggetje over de megagrote fontein waar wij overheen konden lopen… uhm rennen…. Het viel best mee met die regen zeiden we nog toen we buiten stonden, gewoon even flink doorlopen en dan zouden we zo aan de overkant zijn. Helaas, nog geen paar stappen gezet en het begon me toch te gieten! Echt niet normaal! Wij rennen, als een stel gillende keukenmeiden en natuurlijk dubbel en in onze broek piesend van het lachen. We werden dan ook hard lachend ontvangen door de mensen die aan de overkant stonden te schuilen. Ja wat wil je… verzopen als we nu dus waren hebben we maar gewoon mee gelachen.
Maar goed, even een stukje binnen door de Mall gelopen, waar allemaal mannetjes ons heel hard voorbij liepen… wat bleek, het water kwam in bakken naar beneden in een nog niet geopende Starbucks, haha! Wij naar buiten, eerst onder het afdak, mmm het regent nog steeds zo hard, nou ja, we zijn toch al nat en onze mascara hangt toch al op onze wangen, we gaan! Best nog een stukje rennen en een stukje omhoog. Je raadt het al, er lag inmiddels zoveel water, dat dat stukje omhoog rennen betekende rennen door een wild stromende rivier. Oké, nu zijn we zeker nat, tot bijna op onze knieën. Weer gierend bij het Adress Hotel aangekomen, zagen we dat ze daar ook wateroverlast hadden. In het kantoortje en voor de hele ingang stond het compleet blank. Allemaal mannetjes met van die trekkertjes in de weer, maar dat hielp ook niet echt, haha! Maar ja, onze voeten waren inmiddels toch al nat, dus wij konden er gewoon doorheen. Zo we zijn binnen. De bar was echt de moeite waard, erg gezellig en een geweldig uitzicht over Dubai, met onweer… We hebben verder maar niet meer teveel nagedacht. Op de terugweg kwamen we dus weer buiten bij de ingang en bleek het nog steeds te regenen. Inmiddels waren wij al weer een beetje opgedroogd, dus we hadden geen zin om nog een keer nat te worden. Dan maar met zijn allen in een taxi naar de parkeergarage. Taxi’s van Dubai zelf waren er even niet. Een mannetje van het hotel zei: “ik breng jullie wel even”. Oké, dat is goed. Wij met zijn zevenen in de taxi, haha, die man had de avond van zijn leven. Aangezien we niet hoefden te betalen hebben we hem maar een dikke fooi gegeven. Hèhè, we konden naar huis. Mmm dat is dus ook best eng, rijden als het zo geregend heeft. Dat betekent dat alles blank staat, dus voorzichtig…. Met uitzondering van twee keer aquaplaning zijn we toch veilig bij ons in de buurt gekomen. Daar merkten we dat het water op sommige plekken tot de bodemplaten van normale auto’s stond. Oeps! Gelukkig hadden wij onze a-sociale grote auto bij ons, dus konden we er gewoon doorheen. Natuurlijk deden de slagbomen van ons parkeerterrein het weer niet, maar ik had niet anders verwacht. Het parkeerterrein stond deels blank en zo ook de ingang en de hal beneden hadden meer weg van een meertje. Nou dan denk je, das vervelend en loop je door het water gewoon naar boven een paar trappen op naar je appartement. Kom ik boven, staat onze gang dus, op de eerste verdieping ja??, ook blank, haha, ik moest echt heel hard lachen. Hoe kan dat nou? Dat is nu nog steeds een groot raadsel voor mij.
Jeroen wilde vanmorgen om 8 uur wegrijden naar zijn werk. Maar gelukkig keek hij even naar buiten en zag dat bij ons de straat vol met auto’s stond die echt niet bewogen! Jeroen een collega gebeld, of hij al weg was en die vertelde dat alle op- en afritten van de Sjeik Zayed Road ondergelopen waren. Dus ja, iedereen stond overal vast. Jeroen heeft dus thuis maar even gewacht. Rond een uur of 10 tweede poging. Hier in de straat reden de auto’s weer een beetje, dus... Bij de rotonde aan het einde van onze wijk, stond weer alles vast, zonder ook maar enige beweging. Dus Jeroen is maar weer omgedraaid. De derde poging om 11 uur is gelukt, al stond hij weer bij dezelfde rotonde vast, maar hij is stug blijven doorgaan.
Ik wilde net om 15.00 uur even naar de Mall gaan, maar twee kanten op stonden auto’s nog steeds in de file, dus ben maar weer omgedraaid, waarschijnlijk toch nog ergens water dacht ik…. Pfffff wat een gedoe zeg, maar wel erg grappig, zo maak je weer eens wat leuks mee en heb je weer stof om een stukje te schrijven, niet dan?
Tot snel…. Er wordt namelijk voor volgende week weer regen voorspeld, hihi.

Groeten!