M'n zotjes

Hallo!

Afgelopen week een beetje druk gehad geloof ik, maar wel leuk hoor! Vandaag ben ik weer bij het Rashid Centre geweest. Weer erg gelachen hoor om die jongens! Er is een Britse jongen die vorige week een klein krasje op zijn arm had. Hadden wij niet eens gezien, maar zijn moeder wel, haha! En dat hebben de leerkracht en het hoofd van de school geweten! De volgende dag stond namelijk pa bij de head-teacher te schreeuwen dat zoonlief mishandeld werd! Niet te geloven, er was echt niks gebeurd. Hij had drie kleine krasjes op zijn arm, wat er een beetje bij hoort denk ik dan als je 12 bent en naar school gaat toch? In het heen-en weer-schrift stond nog een heel verhaal van moeder. Ook zij had het over mishandeling. Het is echt een hele lieve jongen, die geen problemen oplevert, maar wel zichzelf moet leren beschermen tegen de anderen. Die willen hem en elkaar nog wel eens een mep tegen het hoofd verkopen. Hij doet nooit iets, behalve dan dat ie je aan je arm trekt om weer iets aan te wijzen. Hij zegt dan een woord (wat ik meestal niet versta) en wijst en herhaalt dat dan 10 keer, haha! Anderen helpen hem vaak omdat hij zelf niet zo veel kan. De helft van de tijd zit hij met zijn handen op zijn oren omdat het te druk is in de klas. Als hij mij ziet, begint hij enthousiast te springen en te fladderen met zijn handen en sprint hij naar me toe om meteen alle boekjes uit de kast te halen en te laten zien. Hij heeft wat autistische trekjes, maar is het niet echt zeggen ze. Hij is gewoon heel zwak, kan nauwelijks praten en als hij iets zegt, versta je hem niet. Erg grappig om te zien hoe ze hier dus met dat soort enorm dwingende en over-beschermende ouders omgaan. Moeder schrijft steeds het schrift vol met wat ze allemaal niet goed vindt. Alle positieve dingen die de leerkracht over die jongen schrijft, komt geen reactie op. Ouders willen over alles controle hebben en het liefste voorschrijven wat wel en niet mag op school. De leerkracht heeft gereageerd met een brief waarin staat dat hij dan maar niet meer mee moet doen met een heel stel activiteiten als sport, boodschappen doen en buitenspelen. Dan loopt hij namelijk het risico om “mishandeld” te worden. Moeder natuurlijk weer woedend, dat was nou ook weer niet de bedoeling. Zoonlief moet wel de dingen doen die hij leuk vindt, maar de leerkracht moet dus zorgen dat hij niet “mishandeld” wordt. In de klas gaat de leerkracht nu heel beschermend om met die jongen. We rennen steeds naar hem toe als er een ander in de buurt komt want stel je voor…. Hij heeft namelijk een hele tere huid, die soms al kapot gaat als een ander kind hem vastpakt om iets te laten zien. En dat willen we niet nog een keer hè! Morgen gaan ze naar de dierentuin. Moeder wilde dan toch wel eerst weten wat het doel daarvan was…… En dat moest de leerkracht haar dan schriftelijk op papier geven! Jullie zien dus dat ze hier ook dwingende ouders hebben die voorschrijven. Wereldwijd fenomeen?
En dan hebben we onze knuffelaar nog, haha! Wat een drama zeg. Die jongen is gewoon zo verwend dat hij iedere keer maar begint te gillen als hij zijn zin niet krijgt. Wanneer hij de vrouwelijke jonge leerkracht van de Arabische klas (lokaal is gescheiden door een kastenwand) ziet, sprint hij naar haar toe als een blinde. Alle stoelen vallen om, hij ook bijna, en hij vliegt haar, als hij kans ziet, om haar nek! Echt heel erg, zij wordt er ook echt gek van. Hij probeert dus ook iedere keer naar de andere kant te vluchten en verstoort daar dan de les. Die jongen is 15 en hij luistert echt niet. De leerkracht moet echt zijn volle gewicht in de strijd gooien om hem tegen te houden en dan is het dus gillen. Eigenlijk zou iemand hem heel de dag in de gaten moeten houden. Als hij weer eens iets gedaan heeft wat niet mag probeert hij de leerkracht in te pakken door heel lief tegen hem te doen en hem te aaien, 10 keer sorry te zeggen en hem te knuffelen. Vandaag heeft de leerkracht hem tijdens het eten met zijn neus naar (in) de kast en zijn rug naar de deur gezet zodat hij die vrouwelijke leerkracht niet kon zien. Hij bleef zich omdraaien en wilde steeds weer naar haar toe rennen. Toen heeft de leerkracht zijn bril afgepakt en deze op de kast gegooid, haha! Kon hij niks meer zien J
En was hij nadat hij 5 minuten om zijn bril had gegild, even stil. Hij heeft toen braaf zitten eten, pfffff wat een rust. Ik lach me steeds rot om die jongen, natuurlijk omdat ik er niet echt iets mee hoef te doen en hij mij wel lief vindt zoals hij zegt, maar mij toch (nog) niet zo leuk vindt als al die Arabische vrouwen. Hij is ook een local, dus dan is het niet raar dat hij niet zo op die expat-vrouwen valt, haha! Heel het centrum kent hem en iedereen wordt echt gek van hem. Als hij eraan komt stuiven er overal vrouwen weg….. echt hilarisch.
Je merkt hier sowieso dat kinderen niet veel zelfstandig kunnen. Ze hebben thuis allemaal een maid die alles voor ze doet. Tanden poetsen of haren kammen kunnen ze dus vaak niet eens. En dan ben je tussen de 12 en 16! Ouders schijnen dus ook weinig met deze kinderen te doen, best sneu eigenlijk. In de klas leert de leerkracht de kinderen dus ook dingen als tanden poetsen en haren kammen. Nu komt de leerkracht uit India, waar ze hun haren allemaal in een mooie scheiding hebben zitten. Moeten die jongens dus één voor één met hem voor de spiegel gaan staan en doet hij voor hoe ze hun haren in een scheiding moeten doen, haha! En dan te bedenken dat er één jongen zit met down-syndroom, je weet wel wat voor onwillige haren die hebben (lekker steil, geen land mee te bezeilen) en dat de andere jongens haren hebben die of veel te kort zijn of waar ook niets mee te beginnen is…. En die leerkracht maar proberen om er een nette scheiding in te krijgen, haha! Ze leren ook dat ze deo op moeten doen. De leerkracht neemt ze dan mee naar de kast waar ieder zijn eigen deo heeft staan. Deze jongen had een heerlijke vrouwendeo met rozengeur! Die spoot hij netjes onder zijn t-shirt onder zijn armen. Dacht hij dat hij klaar was, maar nee… de leerkracht vond dat hij het ook in zijn nek!!!! moest spuiten, hihi! Die jongen rook dus heel de dag enorm naar rozen (maar ja beter dan zweet).
Ik ben er weer even klaar mee voor vandaag. Woensdagochtend nog even lachen bij het Rashid Centre en dan ’s middags naar het Dubai heren tennistoernooi, waar alle grote namen komen spelen! Heb er veel zin in,
De groeten en tot volgende keer.